नाटक : राजगति / राजगती
( हिंदी / मराठी )

“नाटक : राजगति / राजगती ( हिंदी / मराठी )”

नाटक 'राजगति' ( हिंदी ) : “नाटक राजगति ‘सत्ता, व्यवस्था, राजनैतिक चरित्र और राजनीति’ की गति है. राजनीति को पवित्र नीति मानता है.राजनीति गंदी नहीं है के भ्रम को तोड़कर राजनीति में जन सहभागिता की अपील करता है. ‘मेरा राजनीति से क्या लेना देना’ आम जन की इस अवधारणा को दिशा देता. आम जन लोकतन्त्र का प्रहरी है. प्रहरी है तो आम जन का सीधे सीधे राजनीति से सम्बन्ध है.समता,न्याय,मानवता और संवैधानिक व्यवस्था के निर्माण के लिए ‘राजनैतिक परिदृश्य’ को बदलने की चेतना जगाता है,जिससे आत्महीनता के भाव को ध्वस्त कर ‘आत्मबल’ से प्रेरित ‘राजनैतिक नेतृत्व’ का निर्माण हो।

नाटक 'राजगती' ( मराठी ) : नाटक "राजगती" सत्ता, व्यवस्था, राजनैतिक चरित्र आणि राजनीती' ची गति आहे. राजनीती ला पवित्र नीति मानत आहे.राजनीती घाणेरडी आहे या भ्रमाला तोडून राजनीती मध्ये जन सहभागितेची मागणी करते. ‘माझे राजनीतीशी घेणं देणं काय' सामान्य जनतेच्या या अवधारणेला दिशा देते. सामान्य जनता लोकशाहीचे पहारेकरी आहेत आणि पहारेकरी आहेत तर सामान्य जनतेचा सरळ सरळ राजनीतीशी संबंध आहे. नाटक 'राजगती ' समता,न्याय,मानवता आणि संवैधानिक व्यवस्थेच्या निर्माणासाठी ‘राजनैतिक परिदृश्याला' बदलण्याची चेतना जागवते. ज्याने आत्महीनतेचा भाव उध्वस्त होऊन ‘आत्मबळाने' प्रेरित ‘राजनैतिक नेतृत्व' निर्माण व्हावा.।

लेखक - दिग्दर्शक / निर्देशक : मंजुल भारद्वाज

मराठी अनुवाद : विवेक खरे

अनुवाद सहाय्य : अश्विनी आणि सायली

कलाकार : अश्विनी नांदेडकर, सायली पावसकर, कोमल खामकर, तुषार म्हस्के, प्रियंका कांबळे, नृपाली जोशी, प्रांजल गुडीले, तनिष्का लोंढे, आरोही.

About the Play Rajgati  : 

Rajgati, a powerful Play of internationally renowned theatre thinker and philosopher Manjul Bhardwaj, Play ‘Rajgati’ unfolds the dimensions of ‘Power, System and Political Character & Politics’. Politics is pious policy. Politics is dirty; play breaks this illusion & appeals the common masses to actively participate in political process. Rajgati calls upon the common masses the true custodians of the world’s largest democracy to awaken, engage, and reclaim their role in shaping a society rooted in equality, justice, humanity, and constitutional order.

Every moment of our lives is governed by politics. Yet, what role do we, as citizens, truly play? Too often, our involvement ends with casting a vote, as though that single act absolves us of responsibility. We then retreat, blaming politics for corruption and chaos, branding it “dirty” or “polluted.” But is this dismissal not an abdication of our civic duty?

We pride ourselves on being civilized, yet comfortably proclaim, “Politics is not our concern; it is not our work.” But if every citizen is honest and aspires for a fair democratic system, why does corruption still dominate our political landscape? The answer is unsettling because when good citizens disengage, power inevitably slips into the hands of the corrupt and the opportunistic.

It's been 79 years since we have gain the independence but the political process is still out of hands from the commoners. Let's ponder upon this - Is Politics really bad or are we making it worse by not getting involved in it? .. 

We all expect that 'Gandhi, Bhagat Singh, Savitri and Lakshmi Bai' should be born amongst us but not in my house’. Is this attitude and apathy justified ? When the farmers choose the path of suicide, why the citizens of this country keep quiet ? Why the actual problems of our democracy are sidelined by the made up problems of our politicians. We the performers of ‘Theatre of Relevance’ have taken a positive step. The play "Rajgati" written by internationally renowned theatre thinker and philosopher Manjul Bhardwaj , inspires the audience (public) to churn on the above questions.